Op 7 juli jl. komt het afschuwelijke bericht dat Gideon van Buuren op 19-jarige leeftijd is overleden door een noodlottig ongeval tijdens zijn vakantie op Kreta. Een lieve, spontane, vrolijke jongen met het karakter als die van een clown in één klap uit het leven weggerukt.
Het nieuws bereikt al snel de gemeenschap. De verslagenheid in het dorp (en daar buiten) is enorm. Wat er vervolgens gebeurt is indrukwekkend. Er komt een heel dorp in beweging.
De Hervormde kerk stelt 8 juli ‘s avonds de Handpalm open voor jongeren om samen te komen. Omdat deze al snel te klein blijkt, wordt er uitgeweken naar de Oranje Nassauschool aan de overkant. Honderden jongeren komen die avond bij elkaar om Gideon te gedenken en troost te zoeken bij elkaar. Daarop besluit de kerk om de Handpalm de avonden erna ook open te houden waar jeugdwerkers aanwezig zijn voor wie behoefte heeft aan een praatje. Ook slachtofferhulp wordt ingeschakeld. Predikanten uit verschillenden kerkelijke gemeenten zoeken naar verbinding om anderen te kunnen troosten en om de rouwdienst vorm te geven.
Helaas hebben we nog steeds met Corona maatregelen te maken en we komen al snel tot de conclusie dat de 175 personen die de kerkdienst bij mogen wonen te weinig is om iedereen de dienst mee te laten beleven. Besloten wordt om een groot scherm op
het Dr. Langeveldplein neer te zetten, zodat meer mensen buiten op het terrein de dienst via een livestream kunnen volgen. Maar hoe gaan we na de dienst zo’n grote groep mensen verantwoord laten verplaatsen naar de begraafplaats?! Daar moet een plan voor komen. Verkeersregelaars, wijkagenten, boa’s, vrijwilligers moeten worden ingezet om het verkeer te regelen en de orde te bewaken tijdens het verplaatsen van de stoet. Hulpdiensten moeten worden ingelicht om in geval van nood een andere route te kiezen, Qbuzz wordt op de hoogte gebracht van het tijdstip wanneer de rouwstoet passeert en gevraagd daar rekening mee te houden met de lijnbus. Van Vliet Transport wordt gevraagd om tijdens de dienst zachtjes voorbij het Dr. Langeveldplein te rijden. Zij besluiten daarop om het personeel een uur eerder te laten schaften, zodat er op dat tijdstip zo min mogelijk vrachtwagens langs hoeven te rijden. De uitvoerder van HVC verleent zijn medewerking door tijdens de begrafenis het werk aan de Thorbeckelaan stil te leggen.
Met de beheerder van de begraafplaats wordt gekeken naar het placeren van de menigte bij het graf en het plaatsen van de geluidsinstallatie en aan Annemieke van Es van Van Es architecten vragen we of zij op schaal een plattegrondtekening wil maken voor de stoelverdeling voor op het Dr. Langeveldplein, om zo de aanvraag voor de vergunning rond te krijgen. Gelukkig krijgen we na het aantonen van het plan van aanpak snel groen licht van de gemeente en kan alles in gang gezet gaan worden.
We krijgen in de dagen die volgen e-mailtjes of telefoontjes van mensen die hun hulp aanbieden. Sommigen kennen Gideon en zijn familie niet eens, maar het raakt hen en ze willen iets doen. Ook krijgen wij persoonlijk berichtjes van mensen die ook ons sterkte wensen en zeggen voor ons te bidden. Het is hartverwarmend.
Voor na de begrafenis wordt er door de vrijwilligers van de kerk voor 500 broodjes voor de jeugd gezorgd en klaargezet in de Oranje Nassauschool.
De avond net voor de condoleance krijgen we onderweg naar de familie een lekke band met onze personenauto. Bij Autoservice Piet van der Linden staat direct een vervangende auto met de motor al draaiend voor ons klaar, zodat we snel verder kunnen om toch nog op tijd bij de familie te kunnen zijn.
En dan, dan is daar de dag van de begrafenis…
De dienst is indrukwekkend, en dan komt het moment om ons te verplaatsen naar de begraafplaats. Zal het gaan zoals afgesproken? Zal het verkeer geduldig zijn? Staat iedereen op de afgesproken plek? Zullen de mensen respect tonen?
Dan zie ik: Automobilisten staan stil en sommigen staan zelfs naast hun auto. De lijnbuschauffeur zet de motor van de bus uit. De vrachtwagenchauffeur zet zijn vrachtwagen stil, midden op de rotonde. Ontroerend om te zien hoe heel Sliedrecht respect en begrip toont. Er wordt vandaag een jonge jongen begraven en daar staan we bij stil…
Gideon was, zoals zijn moeder zelf zei, een verbinder. Een verbinder is iemand die in staat is mensen die op wezenlijke vlakken relatief ver van elkaar staan, bij elkaar en in gesprek te brengen. Er zijn heel veel mensen door de begrafenis van Gideon bij elkaar gebracht. Honderden zelfs. Het was een kleurrijk, bont gezelschap. Een afspiegeling van wie Gideon was. Wat heeft deze jongen een voetafdruk achtergelaten. Wat een voorbeeld voor ons om zo onbevangen en zonder vooroordelen met allerlei soorten mensen op te kunnen schieten en om te gaan. We zullen nooit vergeten hoe hij een dorp in beweging bracht, hoe het mensen met elkaar verbond. We zullen hem nooit vergeten, de jongen met de grote glimlach op zijn mond.
#sliedrechtbedankt❤️