Mensen vragen aan mij of we druk zijn, vaak uit interesse en medeleven, maar soms ook een beetje lachend en spottend: nou, deze coronacrisis is voor jullie branche een goede tijd!
Mag ik u iets uitleggen lieve mensen. Het is geen goede tijd. Ook voor onze branche niet.
Het ging slecht met haar vader en mevrouw werd door het verplegend personeel voorbereid op zijn naderende einde. Zij mocht als enige bij haar vader blijven waken tot hij stierf. De andere kinderen en de kleinkinderen mochten niet in het verpleeghuis komen, hoe graag ze dat ook wilden. Vier lange eenzame dagen en nachten bracht zij door aan het bed van haar vader. Nee, het is geen goede tijd.
Na zijn overlijden mochten wij hem op gaan halen om hem over te brengen naar ons afscheidshuis. Bij de laatste verzorging mocht mevrouw niet aanwezig zijn, omdat er dan geen 1,5 meter afstand van elkaar gewaarborgd kon worden in het kleine kamertje waar meneer woonde. Het gezin van meneer mocht buiten op afstand toekijken hoe er uitgeleide werd gedaan en hij werd uitgedragen. Nee, het is geen goede tijd.
Dan komt de volgende confrontatie: Wie gaan we uitnodigen voor de uitvaart? Maximaal 30 personen mogen aanwezig zijn. Dit is inclusief de medewerkers van de uitvaartorganisatie.
Er zijn van beide kanten van de familie meerdere broers en zussen. Wie gaan we wel uitnodigen en wie niet. En vrienden dan? Die kunnen, met alle respect, soms belangrijker zijn dan familieleden waar het contact wat mee verwaterd is, maar die je toch ook niet buiten kunt sluiten. Nee, het is geen goede tijd.
Mevrouw had een prachtig bloemstuk voor haar vader in gedachten omdat hij zo van bloemen hield. Het spijt me mevrouw, deze bloemen zijn niet leverbaar in verband met het coronavirus… Het wordt haar allemaal even teveel. Wat zou je dan graag een arm om haar schouder willen leggen, maar ook dit kan niet, want ik zit op 1,5 meter afstand. Nee, het is geen goede tijd.
Het kamertje in het verpleeghuis moet normaal gesproken binnen 3 dagen leeggeruimd zijn. De echtgenoot van mevrouw krijgt nu de dag voor de uitvaart van 10.00 tot 12.00 uur de tijd om het kamertje leeg te ruimen. Wel alleen natuurlijk. Ziet u het al voor u? Een dressoir en een kast in je eentje naar buiten krijgen? En waar moet het naar toe, want ook de afvalbrengstations zijn ivm het coronavirus gesloten. Nee, het is geen goede tijd.
De dag van de uitvaart breekt aan, maar dan blijkt de aula leeg. Slechts 6 belangstellenden zijn gekomen. De meeste mensen zijn bang om groepen mensen op te zoeken, wat ik heel goed kan begrijpen, maar o, wat intens verdrietig voor mevrouw en haar gezin. Ze hadden het zich zo anders voorgesteld en het hun vader en hun opa zo anders gegund.
Dus lieve mensen, ook al zijn we nu drukker, het is voor ons geen goede tijd. Het coronavirus maakt alles nog verdrietiger dan het al is. Ik verlang naar de tijd dat de nabestaanden weer in elkaars armen kunnen vallen en uit kunnen huilen op elkaars schouders. Met hoeveel ze maar willen.
Tot die tijd zetten wij voor 100% onze schouders eronder om ondanks alles de overledene een waardig afscheid te geven en om voor de nabestaanden van betekenis te zijn.